Mimo braku uregulowania instytucji zaręczyn w aktualnie obowiązującym prawie rodzinnym złożona drugiej osobie obietnica zawarcia małżeństwa (zaręczyny w zwyczajowym znaczeniu tego słowa) może mieć jednak prawne reperkusje normatywne.

W prawie polskim konkubinat rozumiany powszechnie jako trwałe pożycie kobiety i mężczyzny na wzór pożycia między mężem i żoną, niesformalizowane jednak zawarciem małżeństwa, nie jest uregulowany kompleksowo, mimo, że ma pewne znaczenie prawne.

Liczne wymogi zawarcia małżeństwa należy podzielić aż na 3 grupy z punktu widzenia konsekwencji, jakie pociągnie za sobą z woli ustawodawcy- naruszenie (niezastosowanie się) do określonego wymogu . Do pierwszej grupy najważniejszych przesłanek zaliczyć trzeba te wymogi, które ustawodawca określił w art. 1 k.r.o.

Polskie prawo rodzinne oraz rozwodowe zawarte w KRO opiera się na zasadzie trwałości małżeństwa i postuluje ochronę rodziny założonej przez małżonków oraz ochronę dobra małoletnich dzieci.

Wielokrotnie doświadczyłem niekompetencji urzędniczej i bezmyślnego postępowania w polskich instytucjach. Domeną naszych służb publicznych jest to, że nie dość, że częstokroć nie znają obowiązującego prawa, to równie często nawet znając literalne brzmienie normy, świadomie interpretują je na niekorzyść obywatela.