Umowa o pracę na zastępstwo

Umowa na zastępstwo to nowy typ w prawie pracy, który został wprowadzony nowelizacją z 26 lipca 2002 r. Jest to nowy rodzaj umowy na czas określony. W umowie o pracę na zastępstwo należy wyraźnie zaznaczyć, iż zawierana jest na czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika, i wskazać na czas nieobecności jakiego pracownika jest zawierana ta umowa. W treści umowy o pracę na zastępstwo należy podać imię i nazwisko pracownika nieobecnego.

Warunki zatrudnienia określone w umowie o pracę na zastępstwo mogą się różnić od warunków zatrudnienia zastępowanego pracownika. Z istoty zastępstwa wynika, że umowa o pracę na zastępstwo powinna określać ten sam rodzaj pracy (stanowisko) co rodzaj pracy zastępowanego pracownika. Umowa o pracę na zastępstwo może określać inny wymiar czasu pracy i inną wysokość wynagrodzenia za pracę aniżeli umowa o pracę pracownika, który zostaje zastąpiony. W szczególności umowa o pracę na zastępstwo może być umową o niepełnym wymiarze czasu pracy, mimo że zastępowany pracownik był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy. Odmienności co do wysokości wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w zastępstwie nie mogą naruszać przepisów płacowych (układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagrodzenia) ani zasady równości pracowników.

W umowie o pracę na zastępstwo należy podać imię i nazwisko nieobecnego pracownika oraz wskazać czas jego nieobecności. Czas trwania umowy o pracę na zastępstwo może zostać określony bezpośrednio (tj. przez podanie daty kalendarzowej) bądź pośrednio (podanie jako zdarzenia powodującego ustanie umowy o pracę dnia powrotu zastępowanego pracownika do pracy).

Umowa o pracę na zastępstwo może zostać poprzedzona umową na okres próbny. Zawarcie umowy na okres próbny zwiększa elastyczność zatrudnienia pracownika angażowanego w miejsce pracownika nieobecnego, ograniczając ryzyko pracodawcy w zakresie rozwiązania umowy.

Przy zawieraniu umowy o pracę na zastępstwo na czas dłuższy niż sześć miesięcy strony mogą przewidzieć dopuszczalność jej wcześniejszego rozwiązania za wypowiedzeniem. Wypowiedzenie umowy o pracę na zastępstwo zawartej na czas krótszy niż sześć miesięcy nie jest dopuszczalne, tak jak umowy o pracę na zastępstwo zawartej na okres dłuższy niż sześć miesięcy, bez klauzuli dopuszczającej wcześniejsze rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem.

Czas trwania umowy na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy został ograniczony bądź ustalonym z góry terminem (datą), bądź nadejściem umówionego zdarzenia. Jednak ustawodawca nie objął ich wspólnym mianem "umów terminowych" ani też "umów zawartych na czas określony". Nieodzowną zaś konsekwencją powyższego rozróżnienia jest wniosek, że ilekroć w innych przepisach Kodeksu pracy jest mowa o umowach zawartych na czas określony lub o umowach zawartych na czas wykonania określonej pracy, to pojęcia te należy rozumieć ściśle. Przepis art. 251 KP stanowi, że jeżeli strony zawarły trzy następujące po sobie umowy o pracę na czas określony, między którymi nie było przerw w zatrudnieniu pracownika dłuższych niż jeden miesiąc, trzecią z nich traktuje się jako umowę zawartą na czas nie określony. Tak więc z wymienionego przepisu wynika jednoznacznie, że dopuszczalność przyjęcia wprowadzonej tym przepisem fikcji prawnej i potraktowania trzeciej umowy o pracę jako zawartej na czas nie określony dotyczy tylko umów o pracę zawartych na czas określony.

źródło: www.justitia.pl